Kim była Małgorzata Braunek?
Małgorzata Braunek, urodzona 30 stycznia 1947 roku w Szamotułach, była wybitną polską aktorką filmową i teatralną, której talent na zawsze zapisał się w historii polskiego kina. Zanim na dobre wkroczyła na plan filmowy, w młodości z powodzeniem trenowała pływanie, co z pewnością kształtowało jej dyscyplinę i determinację. Jej droga artystyczna była nieszablonowa – zrezygnowała ze studiów aktorskich na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, by od razu rozpocząć karierę filmową, co okazało się strzałem w dziesiątkę. W latach 1971–1974 była cenionym członkiem zespołu aktorskiego Teatru Narodowego w Warszawie, udowadniając swoją wszechstronność. Choć jej kariera filmowa przyniosła jej największą rozpoznawalność, nigdy nie zapomniała o scenie.
Kariera aktorska i kultowe role
Kariera Małgorzaty Braunek obfitowała w role, które przeszły do historii polskiej kinematografii. Choć zaczynała od mniejszych kreacji, szybko zwróciła na siebie uwagę reżyserów i widzów. Jej kreacja Oleńki Billewiczówny w monumentalnym „Potopie” Jerzego Hoffmana przyniosła jej ogromną popularność i ugruntowała pozycję jednej z najjaśniejszych gwiazd polskiego ekranu. Ta postać, pełna emocji i wewnętrznych rozterek, doskonale oddawała talent Braunek do budowania złożonych charakterów. Po „Potopie” przyszły kolejne znaczące role, które umacniały jej wizerunek aktorki o niezwykłej charyzmie i głębi. Za drugoplanową rolę w filmie „Tulipany” została uhonorowana prestiżową Polską Nagrodą Filmową Orzeł, co było potwierdzeniem uznania dla jej kunsztu.
Małgorzata Braunek w „Lalce” – Izabela Łęcka
Jednak to rola Izabeli Łęckiej w serialu „Lalka” z 1977 roku, będącym adaptacją ponadczasowej powieści Bolesława Prusa, przyniosła Małgorzacie Braunek największą sławę i do dziś jest jedną z jej najbardziej rozpoznawalnych kreacji. Wcielając się w postać pięknej, ale wyniosłej arystokratki, Braunek z niezwykłą subtelnością oddała złożoność tej postaci – jej marzenia, iluzje oraz nieuchronne zderzenie z rzeczywistością. Jej Izabela Łęcka stała się ikoną, a jej relacja z granym przez Jerzego Kamasa Stanisławem Wokulskim, w którego życie wplatał się również niezapomniany Ignacy Rzecki w wykonaniu Bronisława Pawlika, na długo pozostała w pamięci widzów. Małgorzata Braunek udowodniła, że potrafi wcielić się w postać, która budzi skrajne emocje – od fascynacji po dezaprobatę, co jest znakiem prawdziwego mistrzostwa aktorskiego. Jej Małgorzata Braunek Lalka to połączenie, które na stałe wpisało się w historię polskiej telewizji.
Życie prywatne i duchowość
Życie prywatne Małgorzaty Braunek było równie intrygujące i bogate jak jej kariera artystyczna. Aktorka przez pewien okres świadomie zdecydowała się na przerwę w intensywnym świecie filmu i teatru. Ten czas poświęciła nie tylko rodzinie, ale także podróżom, które okazały się punktem zwrotnym w jej duchowym rozwoju. Fascynacja filozofią zen i buddyzmem stała się dla niej drogą do głębszego zrozumienia siebie i otaczającego świata.
Buddyzm i zen w życiu aktorki
Zainteresowanie buddyzmem i zen nie było dla Małgorzaty Braunek jedynie chwilową modą, lecz głębokim zaangażowaniem, które odmieniło jej życie. Aktorka zgłębiała tajniki tej duchowości, a jej zaangażowanie było na tyle znaczące, że po latach otrzymała zaszczytny tytuł rōshi, stając się nauczycielką zen. Ta ścieżka pozwoliła jej na osiągnięcie wewnętrznego spokoju i harmonii, co, jak sama wielokrotnie podkreślała, miało również wpływ na jej podejście do aktorstwa i postrzeganie życia. Warto wspomnieć, że Braunek aktywnie wspierała ruchy na rzecz praw człowieka i praw zwierząt, co świadczy o jej głębokiej empatii i zaangażowaniu społecznym.
Rodzina i związki
Małgorzata Braunek była trzykrotnie zamężna. Jej związki, choć nie zawsze trwałe, były ważnymi etapami w jej życiu. Z pierwszym mężem, reżyserem Andrzejem Żuławskim, miała syna Xawerego. Owocem jej drugiego małżeństwa z Andrzejem Krajewskim jest córka Orina. Te relacje, choć naznaczone czasem rozstaniami, były dla niej źródłem miłości i wsparcia, a dzieci zajmowały szczególne miejsce w jej sercu. Choć życie prywatne aktorki bywało burzliwe, zawsze starała się pielęgnować więzi rodzinne.
Ostatnie lata i śmierć
Ostatnie lata życia Małgorzaty Braunek upłynęły pod znakiem walki z chorobą, której doświadczyła z niezwykłą godnością i siłą. Pomimo zdiagnozowania poważnej choroby, aktorka nie poddawała się i do końca starała się żyć pełnią życia, czerpiąc siłę ze swoich duchowych przekonań.
Choroba i walka z rakiem
W maju 2013 roku u Małgorzaty Braunek zdiagnozowano raka jajnika. Diagnoza ta była dla niej i jej bliskich szokiem, jednak aktorka przyjęła ją z charakterystycznym dla siebie spokojem i determinacją. Swoją chorobę odkryła przez przypadek, co często zdarza się w przypadku tego typu nowotworów. Mimo trudności związanych z leczeniem, Braunek nie traciła nadziei i walczyła z chorobą do samego końca. Jej postawa w obliczu cierpienia była inspiracją dla wielu. Zmarła 23 czerwca 2014 roku w Warszawie, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w stolicy.
Dziedzictwo Małgorzaty Braunek
Dziedzictwo Małgorzaty Braunek jest wielowymiarowe – obejmuje jej niezapomniane role na ekranie, głębokie zaangażowanie duchowe oraz inspirującą postawę wobec życia i choroby. Pozostawiła po sobie ślad w polskiej kulturze, który będzie pielęgnowany przez kolejne pokolenia.
Wspomnienie o gwieździe polskiego kina
Małgorzata Braunek na zawsze pozostanie w pamięci widzów jako aktorka o niezwykłej urodzie, wrażliwości i talencie. Jej role, od Oleńki Billewiczówny w „Potopie” po Izabelę Łęcką w „Lalce”, stały się klasyką polskiego kina. Była artystką, która potrafiła poruszać najgłębsze emocje, kreując postaci złożone i zapadające w pamięć. Poza ekranem była osobą o głębokiej duchowości, która znalazła spokój w buddyzmie zen, co odzwierciedlało się w jej życiu. W 2010 roku mogliśmy ją podziwiać w spektaklu Krystiana Lupy „Persona. Ciało Simone”, a także w adaptacji audio „Głodna tygrysica”, gdzie pełniła rolę współautorki. Za swoje zasługi dla kultury została odznaczona złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej odejście było wielką stratą dla polskiej sztuki, ale jej twórczość i postawa nadal inspirują.
Jestem Agnieszka Abramczyk. Mam ponad 10 lat doświadczenia w tworzeniu treści. Pisanie to moja pasja, która pozwala mi dzielić się wiedzą, inspirować i poruszać ważne tematy. Każdy tekst to dla mnie okazja, by przekazać coś wartościowego moim czytelnikom.
